سهم خود را فراموش نکنیم

توسعه پویا، واقع بین باشیم و بدانیم که در هیچ کدام از کشورها نمی توانیم جامعه ای که دچار آسیب اجتماعی نشده باشد را پیدا کنیم.

وقتی جامعه ای وجود دارد آسیب همراه با آن وجود دارد و این تنها مختص کشور و جامعه ما نیست، عوامل مختلف و متعددی است که به صورت کلی می توان به سه عامل فردی، اجتماعی و شخصیتی اشاره داشت.
همچنین دولت ها برای دستیابی به توسعه پایدار ملزم به سرمایه گذاری اقتصادی و فرهنگی است، و مهاجرت های بی رویه از شهرهای کوچک و ایجاد ازدحام در شهرهای بزرگ اولین عامل تولید پدیده هایی همانند کودکان کار، فقر، اعتیاد و مواردی دیگر است.
بنابراین توسعه مناطق روستایی و شهرهای کوچک و افزایش نظام های حمایتی از خانواده های محروم و در اختیار قرار دادن امکانات رفاهی برای آنها و نظارت نهادهای امنیتی به خصوص در حاشیه شهرهای بزرگ می تواند از تعداد این آسیب ها بکاهد و مشکلات را کمتر کند.
شهرنشینی لجام گسیخته، گسترش حاشیه نشینی و فقر، اتلاف منابع و انرژی را به دنبال دارد، به بیان ساده تر حاشیه نشینی در شهرها با جرم رابطه مستقیم دارد.
تنوع و تجمل، اختلاف فاحش طبقات اجتماعی ساکن شهرهای بزرگ، تورم و گرانی هزینه های زندگی، موجب می شود تا افرادی که نمی خواهیم همگی را ناکارآمد بخوانیم، درآمدشان برای یک زندگی ساده را کفاف نمی دهد، برای تأمین نیازهای خود، دست به هر کاری هرچند غیر قانونی بزنند.
معقتد هستم، کاهش آسیب های اجتماعی نیازمند همگرایی و همکاری همه جانبه مردم و تمام بخش های موثر و تاثیرگذار است.
آسیب های اجتماعی ماهیت چند وجهی دارند و باید با بومی سازی و استفاده از توان همه دستگاه ها و خیران برای کاهش آنها تلاش کرد و رفع آنها بدون مشارکت مردم امکان پذیر نیست.
در این بین از یاد نبریم که فقر زمینه ساز بروز آسیب های اجتماعی است، اما خود به معنی آسیب اجتماعی نیست چرا که بسیاری از افراد فقیر در جامعه زندگی می کنند که نه تنها آسیبی برای جامعه نیستند بلکه در مقابل تاثیرات مثبتی در پیشبرد اهداف اجتماعی بر عهده دارند.
از سوی دیگر فقر در هر جامعه ای به عنوان یک مشکل و آسیب شناخته می شود که باعث ایجاد کشش و زمینه بروز کجرویها در افراد خواهد شد، اما با این وجود نمی توان گفت که تمام افراد فقیر مشکل ساز هستند، بلکه فقر به عنوان یک آسیب اجتماعی می تواند بستر بروز بسیاری از ناکامی ها را فراهم کند.
معضل بزرگی بنام اعتیاد خود نقش بسزایی در افزایش آسیب های اجتماعی دارد، چرا که بنا به اظهار نظر کارشناسان و روان شناسان این حوزه، افراد معتاد بسیاری از هنجارهای اجتماعی را به راحتی زیرپا می گذارند و خود می توانند عاملی برای افزایش آسیب ها و مشکلات اجتماعی باشند.
هر جامعه ای تناسب با شرایط خود، فرهنگ، رشد و انحطاط خود با انواعی از انحرافات و مشکلات روبروست که تاثیرات مخربی روی فرآیند ترقی آن جامعه دارد.
شناخت چنین عواملی می تواند مسیر حرکت جامعه را بسوی ترقی و تعامل هموار سازد، بطوری که علاوه بر درک عمل آنها و جلوگیری از تداوم آن عمل با ارائه راه حل هایی به سلامت جامعه کمک کند.
و اما شیوه عمل در حوزه آسیب شناسی اجتماعی:
برای مطالعه و بررسی علل، زمینه ها و راه حل ها در زمینه کجرویها و آسیب ها ، هم از لحاظ ذهنی به صورت شناخت مفاهیم خاص و هم به کمک ابزار وسایل تحقیق عینی به صورت پژوهش های علمی استفاده می شود. چنین تحقیقاتی پیرامون انحرافات اجتماعی به صورت تحقیق علمی به نزدیک به ۹ دهه پیش باز می‌گردد.
البته در آن زمان این تحقیقات و پژوهشها کمتر جنبه واقع بینانه داشته اند. ولی پس از مدتی این تحقیقات بر شالوده ای صحیح تر استوار شد و تلاش شد از شیوه هایی که دقت و اعتبار بیشتری در برآورد مشکلات اجتماعی دارند استفاده گردد.
با توجه به شرایط حاکم بر جامعه ای که دچار مشکلات اقتصادی حادی هم شده است می توان این اخطار را داد که در صورت عدم پیشگیری و ارائه راهکارهای مناسب ایجاد یک آشفتگی و زلزله ای از جنس آسیب های اجتماعی چندان دور از انتظار نخواهد بود.
این خطاب فقط به یک فرد و گروه و سازمان خاص نیست و برای تک تک ما به نوعی سهمی قرار داده شده تا برای رهایی از این مشکلات که شاید ما را درگیر ان کند گام برداریم، امیدوارم همانند آتش نشانان منتظر نباشیم که جایی آتش گرفته و پس از آن برای خاموش کردن آتش اقدام شود، اساسا وقتی آتش نشان ها به محل وقوع حادثه می رسند قسمتی از محل در آتش سوخته است و ما معتقدیم قبل از آنکه جایی آتش بگیرد باید اقدام شود.
در پایان به این جمله بسنده می کنم که سازمانها و نهادها و مردم هر کدام به نوبه ی خود سهمی و نقشی دارند و باید در این راه کمک و همیاری برای کم کردن این آسیب ها تلاش کرد.