توسعه پویا، هنگامی از پنجره دیگر به نقش اقتصادی مهم صنعت بیمه در تولید GDP جهان بر اساس مبانی دانش مدیریت ریسک نگریسته شود، آنگاه به غیر از عملیات اجرایی سنتی، صندوقی شرکت‌های بیمه و تکالیف رسمی نهادهای ناظر بر آنها، می‌توان متوجه نقشی بس فراتر و گسترده‌تر این دانش و حرفه در اقتصاد کلان و خرد کشور شد.
پیش‌تر، نگارنده مقالاتی با عنوان: بیمه عامل توسعه یا معلول توسعه را منتشر کرده‌ام. اما این‌بار تیتر انتخابی گرچه تا اندازه‌ای شبیه با عنوان پیشین است لیکن برای نشان دادن تفاوت این دو و مفهوم لازمست قدری بیشتر توضیح داده شود.
هنگامی که از توسعه و نقش آفرینان در آن سخن می گوییم، استنباط نگارنده اینست که کارشناسان در حال تبیین نقش سازمانها و دستگاههایی هستند که بنا به تکلیف قانونی محوله به آنها و در چارچوب مقررات و ساختار سازمانی مشخص، مسئولیت اجرای ماموریت‌ها، فعالیت‌ها، وظایف خاص را بر عهده دارند. بهتر است بحث توسعه ملی و نقش سازمانها را بطور توام بررسی کرد و از دیدگاه کلان تر به موضوع پرداخت.
زمانیکه کارشناسان بخواهند به تبیین نقش اشخاص در رشد و پیشرفت های کمی و کیفی جوامع بپردازند، بررسی این موضوع از سطوح سازمانی و تکالیف محوله به مجموعه ای از کل یک سیستم و یا سیستم‌ها به سوی بررسی نقش افراد و توسعه فردی در خدمت به توسعه ملی، سوق داده می‌شود.
توضیح بیشتر: سازمانها بوسیله انسانها تاسیس می‌شوند. برای آنها چشم انداز، ماموریت، اهداف، فعالیت‌ها و وظایف خاصی در نظر می‌گیرند. نقشه راه سازمانها در اساسنامه‌ها مبتتی بر قوانین و مقررات کشوری و داخلی ترسیم و توسط انسانها این وظایف اجرا می‌شوند.
انسان‌هایی که در درون این سازمانها کار می‌کنند، در پست‌های مدیریتی و کارشناسی و عوامل اجرایی مختلف مشغول انجام وظایف از پیش طراحی شده می‌شوند.
این شیوه را روش(روتین- متداول) فعالیت در سازمانها می‌نامند. لیکن به غیر از برنامه‌ریزی، ساختاردهی، سازماندهی و اجرا عملیات سازمانی که در همه کشورها تقریبا مشابه و متعارف است، دانشمندان علم مدیریت به مطالعه اهمیت و تاثیر افراد و کارکنان در توسعه اجتماعی و سازمانها نیز پرداخته‌اند.
اولین بار دکتر التون مایو، استاد برجسته دانشگاه پنسیلوانیا در تیم تحقیقات هاثورن در کارخانجات وسترن الکتریک به مطالعه دقیق در مورد نقش انسان در تمدن صنعتی پرداخت. وی رفتار فردی کارکنان و انگیزه‌های آنها و خلاقیت های انسانها در سازمانها را به مدت ده سال تحقیق کرد و نتیجه مطالعات بی‌نظیر بود. (انسانها در محیط کار فقط بخاطر دستمزد و پاداش و شرایط فیزیکی مناسب، بازدهی مطلوب ندارند، بلکه توجه به شخصیت و خلاقیت و روابط دوستانه در محیط کار و اجتماع به آنان انگیزه‌های بالا و فعالیت‌های پربازده می دهد!) در نهایت او سازمانهای غیر رسمی در درون سازمانهای رسمی را کشف کرد.
نکته پایان: خلاقیت‌ها و نوآوری‌ها در درون ذهن انسانها متبلور و پرورش می‌یابند. برای اینکه هر فرد در اجتماع و در شغل خوش موثرتر باشد، شرایط باید فراهم شود. گرچه هر فرد مستعد و تلاشگر به تنهایی می‌تواند موجب توسعه فردی خودش شود و جمود سازمان شغلی و اجتماعی را رد کند. پس اشخاصی که استعداد نوآوری داشته باشند، سازمان خود را با حفظ ساختار و مقررات موجود، به سوی پویایی و نوآوری می‌برند. افراد نوآور، سازمانهای توسعه‌گرا را شکل می‌دهند و بجای فرمانبر بودن با درخشش دانش و تجارب در نقش فرمانده توسعه اکوسیستم محیط کسبوکار سازمان و گاهی در سطح ملی مبدل شوند.
نوآوران شرکت‌های بیمه کشورمان نیز با خلاقیت در چارچوب ساختار و قوانین بیمه و کشور می‌توانند، صنعت بیمه را با بهره‌مندی از دانش مدیریت ریسک و اکچوئری به سطح فرماندهی اکوسیستم محیط کسبوکار ملی ارتقا دهند.
لینک کوتاه: