کتاب “روابط‌عمومی؛ اصول و شیوههای عمل” در نشست ماهانه علمی انجمن روابط عمومی ایران در اتاق بازرگانی تهران رونمایی شد.
به گزارش توسعه پویا، نشست ماهانه انجمن روابط عمومی ایران با حضور دکتر دوخته‌چی‌زاده، علی فروزفر، نوروزیان و اعضای هیات مدیره انجمن روابط عمومی ایران و فعالان و علاقه‌مندان این حوزه در سالن کنفرانس اتاق بازرگانی تهران برگزار شد و چالشهای حوزه روابط عمومی مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
خسرو رفیعی، رئیس انجمن روابط عمومی ایران در ابتدا ضمن تقدیر و تشکر از سیدغلامرضا کاظمی دینان، امیرعباس تقی‌پور و همکارانش برای برگزاری هفته‌ی روابط عمومی، گفت: اردیبهشت ماه امسال برنامه‌های خوب، پرمحتوا و مفیدی برای حوزه روابط عمومی توسط دوستان پرتلاش باشگاه مدیریت ارتباطات یونسکو-ایران رقم خورد که در اینجا وظیفه خود می‌دانم از همه عزیزان بابت زحمات فروانی که متحمل شدند قدردانی و تشکر کنم.
علی فروزفر، مدرس دانشگاه و سرویراستار “کتاب روابط‌عمومی؛ اصول و شیوههای عمل” توضیحاتی درباره تهیه و تنظیم این کتاب ارائه داد.
پنل تخصصی این نشست با حضور جواد قاسمی، ابوالقاسم حکیمیان، حسن نصیری قیداری، علی فروزفر، نوروزیان، دکتر دوخته‌چی‌زاده و خانم‌ها؛ شاهنواز و فولادی برگزار شد.
جواد قاسمی در بخش پنل گفت: بیشتر فارغ‌التحصیلان رشته روابط عمومی در دانشگاه‌ها، خانم‌ها هستند اما متاسفانه درصد حضور این قشر از جامعه در سازمانها و نهادها درصدی بسیار کمی است. نگاه به آینده روابط عمومی ایجاب می‌کند که نیروی متخصص فارغ از بحث جنسیت در این حوزه فعالیت کنند و افراد دارای تخصص، خلاق و خوش فکر در این حوزه تربیت می‌شوند، به کار گرفته شوند. در واقع در انتخاب دانشجو بایستی تجدید نظر شود و افرادی که واقعاً علاقمند به این حوزه هستند در سازمانها جذب شوند تا روابط عمومی بتوانند در توسعه فعالیت‌های سازمان تاثیرگذار باشد. مدیران و کارشناسان و منابع مالی مناسب و… همگی در جهت نگاه حرفه‌ای به آینده پژوهی و آینده‌نگری بخش روابط عمومی تحقق یابد.
ابوالقاسم حکیمیان ضمن قدردانی و تشکر از آقای درویشی و اتاق بازرگانی برای برگزاری این نشست در این مجموعه و تشکر از آقایان دوخته‌چی‌زاده و علی فروزفر برای چاپ کتاب تاکید کرد: اطلاع‌رسانی برای حضور اعضای انجمن و افراد فعال حوزه روابط عمومی باید بیشتر شود. متاسفانه با وجودی که بیشترین فارغ تحصیلات رشته روابط عمومی خانم‌ها هستند شاید یک درصدشان در پست مدیریتی در کشور نباشند و این نگاه مسئولین نسبت به زنان شایسته نیست.
وی در رابطه با چالشهای روابط عمومی اظهار داشت: مدیران روابط عمومی سازمانها وزارتخانه‌ها شناخت دقیقی با مدیریت بحران ندارند و باید آموزش‌های لازم را در این زمینه ببیند.
فرحناز فولادی؛ مدیر مسئول پایگاه خبری توسعه پویا در پنل چالشهای روابط عمومی گفت: متاسفانه هنگام ورود به سالن با ذهنیتی که از نشست‌های سالها قبل انجمن داشتم، شاهد صحنه‌ای شدم که افکارم را به خود مشغول کرد. سالن تشکیل شده بود از چندتن از دوستان همیشگی و خبری از دانشجویان روابط عمومی و ارتباطات، شاغلین روابط عمومی در سازمانها و … و حتی اعضای هیات مدیره محترم جدید و جوان انجمن در این نشست حضور نداشتند. این فاصله و بی مهری چطور اتفاق افتاده، بحثی قابل تامل و نیاز به بررسی دارد. امیدوارم هیات مدیره انجمن روابط عمومی ایران تصمیماتی اتخاذ کند که این فاصله از میان برداشته شود و در نشست‌های بعدی شاهد حضور دوستان و اعضای جدید هیات مدیره محترم جوان انجمن نیز باشیم.
آینده روابط عمومی در ایران!
حسن خسروی، مدرس دانشگاه و تحلیلگر مسائل مدیریت دولتی ایران در ادامه نشست گفت: حال و روز پدیده‌ای به‌نام روابط عمومی در ایران به‌طرز عجیب و غریبی با سیاست‌ها؛ اخلاق و رفتار دولت‌ها گره خورده است. اساسا روابط عمومی در طول ۷۰ سال گذشته هیچ گاه جایگاه علمی کاربردی معتبر و محترمی نداشته است؛ چرا که دولت‌ها همواره نگاه‌شان به آن؛ نگاهی ابزاری؛ گذرا؛ هیجانی و شعار گونه بوده و هست. هر دولتی که در این سالها بر سر کار آمده با فشار افکار عمومی و نهادهای غیر دولتی به مقوله روابط عمومی پرداخته و لذا حق و حقوق این رشته غالبا بطور شایسته و بایسته ادا نشده است. نتیجه چنین وضعیتی؛ همانا حال ناخوش امروز روابط عمومی و ارتباطات سازمانها ست.
وی افزود: اصولا دولت‌ها چون برخاسته از یک نظام حزبی مقتدر و منسجمی نیستند؛ بالتبع با مقوله روابط عمومی و ارتباطات نیز نتوانسته‌اند بطور علمی؛ نظام‌مند و نهادینه شده برخورد کنند. از این رو؛ آینده روابط عمومی شاید در هاله‌ای از ابهام و غبار است؛ مگر اینکه در سیستم حکمرانی کشور به عنوان یک ضرورت و یک دغدغه مورد عنایت قرار گرفته و سازوکار مناسب و محکمی در قوانین و مقررات کشور برای آن ترسیم؛ ابلاغ و عملیاتی گردد. امروزه شاهد هستیم که دولتمردان به‌طور جانانه پای کار روابط عمومی نیستند و در این حوزه به وظایف اساسی و ماموریت‌های ذاتی خود عمل نمی‌کنند در حالی که آنها پرچمدار و کانون توجه روابط عمومی باید باشند زیرا این روابط عمومی است که خصوصا در خارج از مرزهای کشور؛ اعتبار و اقتدار و موجودیت اقتصادی و سیاسی و فرهنگی ما را می‌تواند مورد شناخت و معرفی قرار دهد که متاسفانه هیچ گاه حتی در قالب یک میزگرد دانشجویی تحلیلی و نقادانه مورد بحث و بررسی و چالش قرار نگرفته است. به عبارت دیگر تاکنون هیچ یک از دولتمردان در یک جلسه پرسش و پاسخ تحلیلی با حضور اصحاب روابط عمومی ننشسته‌اند که بررسی شود علل ناکامی‌های اقتصاد بین‌الملل ما و سایر حوزه‌ها از منظر روابط عمومی چه بوده و چه کارهایی می‌شد کرد که اتفاق نیافتاده است. ناخوش احوالی روابط عمومی در کشورمان تا مادامیکه روابط عمومی به مثابه یک “مرجع” قلمداد نشود ادامه یافته و شاید حادتر شود زیرا هر اقدامی در هر حوزه‌ای می‌بایست یک پیوست روابط عمومی و ارتباطاتی داشته باشد تا صرفه و صلاح اقتصادی و کارایی و اثربخشی مطلوب را شاهد باشیم. اگر سازمان را به عنوان یک موجود زنده متشکل از اعضای مختلف در نظر بگیریم ؛ روابط عمومی در آن؛ وظیفه خونرسانی و تغذیه به همه بخش‌ها را بر عهده دارد و این امر تحقق نمی‌یابد مگر آنکه قوه عاقله سازمان یعنی وزیر؛ رئیس؛ مدیر عامل و… ضرورت وجودی آن‌را بدرستی درک و فهم کرده باشند.
لینک کوتاه: