استفاده از خودرو، اگر چه آسایش و راحتی خاصی به دنبال دارد و توسعه مناسب حمل ونقل در یکصد سال اخیر، نیازهای امروز جامعه را تامین میکند، اما مردم خسارتهای جامعه ماشینی را هم متحمل میشوند.
به گزارش پایگاه خبری توسعه پویا، متاسفانه در کشورهای در حال توسعه که دوران گذار را طی میکنند، بحث قربانیان حوادث رانندگی، از آسیبهای بسیار جدی است. در کشور ما نیز هرچند در ۱۰سال اخیر متولیان امر تلاش کردهاند فرهنگسازی مناسبی انجام دهند تا کاهش حوادث رانندگی را در کشور شاهد باشیم؛ با این حال، هنوز هم جزو کشورهایی هستیم که بیشترین حوادث رانندگی، کشتهها و زخمیها را داریم.
طبق آمار در ایران سالانه بطور متوسط بیش از ۱۵هزار نفر در حوادث رانندگی کشته میشوند؛ بطوری که در سال ۹۸، در کلانشهر تهران ۶۰۰نفر جان خود را از دست دادند. این موضوع البته دلایل زیادی میتواند داشته باشد که شاید اصلیترین آن عدم رعایت قوانین رانندگی توسط رانندگان است که با جدی نگرفتن قانون، مشکلاتی برای خود، خانوادهها، عابران پیاده و شهروندان دیگر ایجاد میکنند. بحث فرسودگی و نداشتن ایمنی فنی خودروها هم تشدیدکننده این موضوع است. نکته سوم، بحث جادهها و نقاط حادثهخیز است که معمولا وزارت راه و شهرسازی هر سال تلاش میکند با کارشناسی و مطالعات مشترک با پلیس راه، اعتبارات مناسبی برای رفع نقاط حادثهخیز اختصاص دهد تا سال به سال این موارد کاهش پیدا کند.
در حوزه شهری اما هدفی که برای تهران در نظر گرفتیم این است که سالانه بتوانیم ۲۰درصد از آمار تلفات ناشی از تصادفات را کاهش دهیم و اگر بخواهیم برای سال ۹۹ آمار را به زیر ۵۰۰نفر برسانیم باید روی هر سه موضوع فرهنگسازی، خودرو و نقاط حادثهخیز کار بکنیم. نکته قابل توجه این است که حدود ۴۵درصد از قربانیان در تهران، مربوط به تصادفات موتورسیکلت است و متاسفانه شرایط کرونا موجب شده مردم از خودرو شخصی بیشتر استفاده کنند. ما روزانه شاهد عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، عبور از خط ویژه و پیاده رو، عدم استفاده از کلاه ایمنی، حمل بار و مسافر بیش از ظرفیت و حرکت در خلاف جهت و… هستیم که موجب افزایش رقم خوردن رخدادهای تلخ میشود. پلیس راهور و شهرداری تهران هر از چند گاه برنامههایی را در این زمینه اجرا میکنند، اما هنوز میزان تلفات بالاست و یکی از اصلیترین موضوعاتی که هم در زمان حال و هم در آینده باید بیشتر توجه کنیم، ارتقای فرهنگ ترافیکی است که مدیریت صحیح آن، موجب کاهش درصد بالایی از تصادفات خواهد شد.
نکته بعدی، میزان خسارتی است که به خانوادهها این عزیزان وارد میشود. بر اساس آمار، مرگ هر نفر در حوادث رانندگی، افزون بر آسیبهای مهم اجتماعی، بالغ بر ۵میلیارد تومان خسارت به خانوادهها و بیتالمال تحمیل میکند. ما در تهران با وجود شرایط کرونایی، به همه مناطق ۲۲ گانه ابلاغ کردیم رفع نقاط حادثهخیز و فرهنگسازی را از مدارس آغاز کنند، اما تعطیلی مدارس، موجب شد آموزش بصورت مجازی ادامه یابد. از طرفی، پارکهای ترافیک خودمان را فعالتر میکنیم؛ چراکه ما باید برای ارتقای فرهنگ ترافیک، از ظرفیت خانواده ها، فرزندان و بویژه بانوان که اتفاقا به دلیل رعایت جدی قوانین راهنمایی و رانندگی، در تصادفات نقش کمتری دارند، بعنوان فرصت استفاده کنیم تا خودمان را به کشورهای پیشرفته نزدیکتر کنیم. مرور آمار تصادفات کشورهای توسعهیافته مثل سوئد نشان میدهد که میزان حوادث رانندگی در سال شاید کمتر از انگشتان دو دست باشد؛ اما در تهران سالانه حدود ۶۰۰نفر کشته داریم که بسیار دردآور و برای همه مردم مشکلساز است. امیدواریم دولت و شهرداری با در نظر گرفتن اعتبارات ویژه، کمک دانشگاههای معتبر که در زمینه ایمنی ترافیک فعالیت دارند، بهرهگیری از تجربیات کشورهای پیشرفته، برگزاری همایشهای ملی و محلی و …، تلاش شایانی انجام دهند تا شاهد کاهش حوادث رانندگی باشیم و به اقدامات خودمان افتخار کنیم؛ چراکه اگر بتوانیم جان حتی یک انسان و خانواده را نجات بدهیم، غیر از بهره معنوی، از لحاظ مادی هم کمک بزرگی به کشور کردیم.