روابط عمومی، تبادل اطلاعات است برای مبادله آرامش! [۱]
روابط عمومی یعنی گسترش شتابان «سرمایه ارتباطی» در سایه: اعتمادسازی، یکپارچگی و همکاری، تقویت درک متقابل، ارتقای بهره وری ارتباطی، بکارگیری نظارت مردمی، افزایش خلاقیت اجتماعی، شتاب دادن به داد و ستدهای ارتباطی برای مبادله آرامش … .
به گزارش توسعه پویا [۲]، حمید شکری خانقاه، نویسنده کتاب برنامه‌ریزی راهبردی ارتباطی در روابط عمومی در اهم وظایف ارتباطی در شرایط بحران می‌نویسد:
۱-مساله شناسی ارتباطی
ـ کسب آگاهی درباره حوادث احتمالی پیش روی
ـ تحلیل اطلاعات محیطی در زمینه وضعیت پیش آمده
ـ پیشبینییهای منطقی درباره تحولات محیط و اثرات آن بر افکار عمومی
ـ تقویت افق شناسی ارتباطی
ـ برنامهنویسی برای آینده
ـ آینده نگری و به دنبال آن آینده سازی برای نظام ارتباطی(فکری و احساسی) افکار عمومی
۲- بحران ستیزی
الف- پیشگیری از بحران:
– شناسایی محورها و گلوگاههای بروز بحران
– فراهم آوردن فرآیندهای برنامه ریزی برای پیشگیری از بروز بحران
– یادآوریهای مداوم به واحدهای ذینفع برای انجام اقدامات پیشگیرانه
ب- حل و فصل بحران:
ترویج طرز تلقی سرمایهای از بحران
فراهم کردن زمینه های پذیرش اصولی بحران در افکار عمومی
خط شکن شدن در بحران و باز کردن راه برای بقیه فعالیتهای ارتباطی
هوشیاری مضاعف در زمان بروز بحران
ایجاد فضای آرام و تسلط بر امور در افکار عمومی
حمله به قلب و نقاط کلیدی بحران
تصمیمگیریهای اصولی و منطقی در حوزه ارتباطات
تقویت قدرت ترکیب عوامل و توانمندی‌های دیگران برای حل بحران
۳- اقدام ارتباطی برای ایجاد آرامش
هدایت ایدئولوژیک افکار عمومی به طور جامع نگر و کلی
ایدهسازی (بالا بردن سواد رسانە‌ای عمومی)
تحلیل مسایل حرفه ای از دیدگاه ارتباطی (روانشناختی و جامعە شناختی) در ابعاد مختلف
برقراری ارتباط بین مولفهها و موضوعات
تبیین درست جریانات سیاسی، اجتماعی و…درون و برون سازمانی
سوژه سازی برای ایجاد آرامش در افکار عمومی
و هر نقشی که هر روابط عمومی باید برای خروج از انفعال و تماشاچی بودن و اتخاذ رویکردی فعالانه و موثر، ایفا کند.
سوال این است: اکنون روابط عمومی ها در تمام سازمانها در این شرایط حاد خاص جامعه چه می کنند؟
چه برنامه ای دارند؟ در حال ایفای چه نقشی هستند ؛ منفعل یا فعال؛ کنشگر یا واکنشگرا؛ جریان ساز یا …